Praca i życie w Niemczech

Nebenkostenabrechnung – dopłata lub zwrot za mieszkanie w Niemczech.

Każdy, kto ma w Niemczech swoje mieszkanie, z początkiem roku przeżywa chwile grozy oczekując na Nebenkostenabrechnung. Pod tym zagadkowym pojęciem kryją się oczywiście dodatkowe koszty  za mieszkanie. Dlaczego postanowiliśmy o tym wspomnieć? Według danych DMB (Niemieckiego Związku Najemców) co drugie wyliczenie Nebenkostenabrechnung jest zawyżone.

Wynajmując mieszkanie należy bardzo uważnie przyjrzeć się umowie przede wszystkim w Kwestii opłat. 

Umowa za mieszkanie tzw. Mietvertrag powinna zawierać:

  • okres wynajmu
  • wysokość czynszu
  • okres wypowiedzenia
  • wysokość depozytu
  • porozumienie co do odnowienia lub odmalowania mieszkania przy wyprowadzaniu się
  • warunki podwyżki czynszu
  • ogólne zasady domu
  • wysokość opłat dodatkowych

Od momentu podpisania umowy, obie strony są nią prawnie związane. Dlatego też, należy uważnie przeczytać umowę przed podpisaniem. Czynsz składa się z Kaltmiete (zimny czynsz) plus opłaty dodatkowe takie:

  • wywóz śmieci
  • sprzątanie budynku
  • ogrzewanie
  • woda
  • podatek gruntowy
  • ubezpieczenie budynku
  • dozorca
  • remont mieszkania

Wszystkie te koszty to Warmmiete (ciepły czynsz). Wysokość dodatkowych kosztów zależy od mieszkania, jego lokalizacji i jak spisana jest umowa. Wysokość opłat eksploatacyjnych przeważnie płaci się miesięcznie ustaloną kwotę. Pod koniec roku spisywane są liczniki, aby ustalić zużycie. Koszty takie jak wywóz śmieci czy sprzątanie są różne w zależności od wielkości mieszkania. W niektórych przypadkach, zwłaszcza w starych mieszkaniach, gdzie nie ma indywidualnych liczników opłaty naliczane są ryczałtowo, czyli całość dzieli się na wszystkich lokatorów biorąc pod uwagę jednak metraż mieszkania.

Według danych DMB (Niemiecki Związek Najemców), co drugi rachunek z dopłatą do mieszkania jest zawyżony. Wystawiany jest przeważnie do marca następnego roku. Trzeba dokładnie sprawdzać co jest ujęte w rachunku, ponieważ często są naliczane rzeczy, które w ogóle nie należą do umowy. Dlatego tak ważne jest dokładne uwzględnienie w umowie, co należy do kosztów dodatkowych, jakie bieżące koszty właściciel może odliczać, a które są z tego wyłączone. Dodatkowe jednorazowe wydatki na naprawy nie należą zasadniczo do kosztów eksploatacji. Jedyny wyjątek stanowią koszty na konserwację ogrzewania i windy.

Koszty dotyczące sprawdzenia sieci elektrycznej należą do kosztów eksploatacji. Są one uwzględnione w umowie najmu. Wykluczone są opłaty bankowe, składki za ubezpieczenia prawne, od wypowiedzenia czynszu czy kosztów administracji.

Jeżeli lokator ma wrażenie że koszty są dużo zawyżone do zwyczajowych na rynku, nie musi ich płacić. Przepisy mówią wyraźnie o nakazie dla najemcy obowiązku zachowania gospodarności. Czyli czy koszty eksploatacji byłyby również takie wysokie, gdyby musiał je sam ponosić, a nie byłyby przerzucane na lokatora. Właściciel jednak nie jest zobowiązany do wyboru najtańszego wariantu danej sytuacji, np. może podpisać umowę z trochę droższą, ale pewną firmą sprzątającą.

Wynajmujący powinien rozliczyć koszty utrzymania w przeciągu roku, czyli za rok 2017 – najpóźniej do 31.12.2018. Jeśli termin zostanie przekroczony wynajmujący nie może domagać się wyrównania czy też dopłaty. W przypadku lokatora jest odwrotnie, czyli po upłynięciu terminu mogą zgłosić się po należne pieniążki.